Menu

El diputáu critica que la medría del empléu fáigase a cuenta de contratos precarios y estacionales

El diputáu Gaspar Llamazares censuró güei que'l Bancu d'España encamiente l'apertura de planes de xubilación, daqué, al so xuiciu impropiu d'una entidá pública, de la que supon una constatación de que les polítiques del Gobiernu na materia suponen, de factu, la voladura controlada del sistema públicu de pensiones. “Ye escandaloso que'l Bancu d'España, primero, ponga n'evidencia al Gobiernu diciendo que la reforma recién lo que fae ye amenorgar les perspectives de pensión en diez años nun 3%. Demuéstrase que lo que fixo'l Gobiernu ye retayar les pensiones futures”.

Muncho más grave, según el parllamentariu ye qu'una institución pública dedicase a promocionar los planes privaos. “Creemos que ye la evidencia de que'l Bancu d'España ta al serviciu de la banca privada, lo cualo ye un escándalu”.

Pa Llamazares, l'encamientu del organismu regulador supon tamién esbaratar el discursu oficial del PP respecto al afianzamientu del sistema públicu y la so sostenibilidá, al poner de manifiestu que lo que se fixo ye “retayar y promover les pensiones privaes”.

IX va solicitar la comparecencia de la Ministra d'Emplegu, Fátima Báñez, nel Congresu pa qu'esplique les polítiques de pensiones.

Per otru llau, Llamazares aseguró que los últimos datos que se conocieron de la Encuesta de Población Activa denoten una recuperación que puede ser fondamente inxusta, qu'apunten escontra una sustitución de contratos calidables por otros precarizados y probes. “Esa ye la realidá del nuesu país, que per otra parte se produz (la medría de les contrataciones) nun momentu estacional: esti empléu ta fundamentalmente venceyáu al sector servicios y, por tanto, al períodu veraniegu”.

Según el diputáu, el Gobiernu nun tien de llanzar les campanes al vuelo” ante una hipotética recuperación yá que, dixo, “siguen los mesmos nubarrones qu'esistíen y l'empléu  que se crea nestos momentos ye precariu y probe, lo que demuestra una bien inxusta salida de la crisis, en contra de la inmensa de la mayoría de los ciudadanos, y en particular de los mayores de 50 años y de los mozos”.